رژیم با سرکوبگری و کشتار مردم معترض، با به قتل رساندن کودکان، با تجاوز در زندان، با دستگیری و شکنجه و….آتش خشم مردم را برای دفاع از خود و انتقام گیری از مزدوران برمیانگیزد. مردم معترض در موارد زیادی توانسته اند مزدوران را گوشمالی بدهند و در مواردی هم شرورترین آنها را به “بهشت” بفرستند. اما در موارد بسیار نادر( تنها سه مورد تا حالا دیده ام) کسانی خانه مزدوران را به آتش کشیده اند. شکی نیست، کسی که عزیزش را جلوی چشمش، تنها به دلیل اعتراض، تا حد مرگ شکنجه میکننند و میکشند، بدنبال پاسخ فوری میگردد و شکی نیست این پاسخ در نبرد رو در رو، آنهم نبردی نابرابر که یکطرف تنها مشت گره کرده و احتمالا سنگ دارد و طرف دیگر اسلحه های پیشرفته، زندان و شکنجه و تمام دستگاه مخوف دولت جمهوری اسلامی، پاسخی خیابانی و فوری خواهد بود. اما هر چه هست جنبش ما مردم، سرشار از انسانیت و محبت میباشد، برای همین اعمال ما باید منطبق بر این حس انساندوستی ما باشد. جنبش ما نباید دچار انتقام گیری کور شود..
از مزدوران سرکوبگر انتقام بگیریم، اما خانه شان فقط محل زندگی خودشان نیست!
مردمی معترض بدون هیچگونه سلاحی توسط مزدوران مسلح این رژیم به وحشیانه ترین شکلی سلاخی میشوند. کودکان با گلوله این جانیان پر پر میشوند. مزدوران بسیجی و سپاهی و…، نوجوان و جوانان دستگیر شده را تا حد مرگ میزنند و شکنجه میکنند و در موارد زیادی هم به قتل میرسانند. رژیم توسط مزدورانش حتی جلوی سوگواری خانواده ها را برای عزیزانش میگیرد. زنان را مورد آزار جنسی و تجاوز قرار میدهند. از دیدن فیلمهای حمله مزدوران به مردم، مو بر بدن هر انسان سیخ میشود. جنایات آنها بی حد و حساب است. این مزدوران اگر بدست مردم بیفتند، شایسته مرگ هستند. باید تاوان پس بدهند. شناسائی و ترور این مزدوران باید در دستور تیمهای جوانان باشد. اما خانه آنها محل زندگی کودک، همسر و احتمالا پدر و مادر سالخورده اش است که یا هیچ نقشی در جنایت این مزدوران ندارند و یا از سر فقر چشمشان را بر روی جنایت میبندند. آتش زدن خانه این مزدوران هم میتواند به فاجعه بیانجامد، یعنی به افراد خانواده این مزدوران آسیب برساند و هم از نظر روحی و روانی تاثیر وحشتناکی بر کودکان و همسرشان …بگذارد. به جای آتش زدن خانه باید یک گلوله برایشان حرام کرد و در خارج از دایره اعتراضات ترتیب آنها را داد. .
به جای خانه باید مقرهای بسیج و سپاه و نیروهای سرکوبگر را به آتش کشید و درهم کوبید و زمانی که توان داریم تسخیرشان کنیم. اما خانه و هر آنچه مربوط به کار و زندگی و تولید و جامعه میباشد نباید دستخوش تعرض شود.
جنبش مردم ایران بر اساس والاترین احساسات زیبای انسانی، بر اساس آزادی زن، برای کودکان افغانی، برای توی کوچه رقصیدن، برای کودک زباله گرد و آرزوهایش، برای احساس آرامش، برای حسرت یک زندگی معمولی، برای لبخند زیبای مهساها، برای رقص خدانور، برای بازیها و شادیهای پیرفلکها، برای بدن و مغز ورزیده نوید افکاریها، برای شادی و بازی کودکان دشمنش، برای کودکان بسیجیان و سپاهیان مزدور، به خاطر ارامش پدر و مادر پیر آن مزدور سرکوبگر که به سوی پیرفلک شلیک کرده است. به خاطر ازادی و برایری همه انسانها میجنگد.
در مقابل آن جمهوری اسلامی برای سنگسار، برای شلاق، برای شکنجه، برای اعدام دهها هزار انسان به جرم عقیده و نظر، برای خلق کهریزک، برای فرستادن کودکان به روی مین، برای شلیک به هواپیمای مسافربری اوکرائینی، برای پرت کردن انسان از بالای ساختمان، برای آتش زن انسان مانند همسنگان داعشش، برای قتل و اعدام، برای پیچیدن زنان در چادرهای سیاه و صیغه، برای ترورهای انتحاری، برای اختناق و سرکوب، برای دروغ و خدعه…..عمر میگذراند.
هر چقدر جمهوری اسلامی جنایت بیافریند نمیتواند جنبش مردم ایران برای ازادی و برابری را به انتقام گیری کور بکشاند. در میان میلیونها مردمی که برای سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی لحظه شماری میکنند، احساسات برای آزادی تمامی بشر موج میزند. این جنبش را پاس بداریم.
محمود قزوینی
15 آذر 1401، 6 دسامبر 2022
