به این آدم بی مایه سیاسی چه باید گفت؟ بهروز فراهانی را میگویم. عقبه فکری این آدم برمیگردد به زمانی که او خواهان یک جمهوری اسلامی مستقل بود، از جنگ جمهوری اسلامی برای استقلال وطن دفاع میکرد. عقبه فکری این آدم به این برمیگردد که سازمان متبوعش خواهان جنبش رفرماسیون در اسلام بود و …ریشه فکری این آدم به همان شریعتی و طالقانی و… برمیگردد. ظاهرا تغییر کردند، اما عمیقا در همان وادی هستند. فقط شرائط ایران از آنها سلب افکار کرد. اینها عوض نشدند. یکی از مسائل حل نشده خاورمیانه مسئله فلسطین و رنج این مردم است. نه تنها کشورهای عربی دیکتاتوری، بلکه کل جریانات ملی و اسلامی در خاورمیانه از رنج مردم فلسطین ارتزاق میکنند. آقای فراهانی هم از این جنس است. او از رنج مردم فلسطتین ارتزاق سیاسی میکند.
شارتانیزم و رابطه دولت آینده ایران با کشورها
اگر کسی روزی در مقابل این سوال که اگر شما به قدرت برسید با اسرائیل رابطه برقرار میکنید، بگوید بله. چون اگر ما یا عربستان و کویت و…که رزیمهای دیکتاتوری مطلق هستند رابطه برقرار میکنیم، حتما با اسرائیل هم رابطه برقرار میکنیم. اسرائیل نسبت به عربستان و کویت دموکراتیک تر است و یا اگر کسی دیگر در جایی، به دلیلی بگوید در اسرائیل آزادی سیاسی وجود دارد. در آنجا احزاب از چپ تا راست آزادند، حزب کمونیست و احزاب چپ در آنجا آزادند و حزب طرفدار کشور مستقل فلسطین در پارلمان آن کشور نماینده دارد و تظاهرات به نفع فلسطینها برگزار میکند، آقای فراهانی یک روز در میان یک کلمه را از متن جدا میکند و ادعا میکند، خون فلسطینها به گردن شما که گفتید در اسرائیل آزادی بیان وجود دارد. این آدم نمیتواند این را بفهمد که اگر کسی در جایی اشاره ای به وجود آزادیهای سیاسی مدنی در اسرائیل کرده ، به معنای صحه گذاشتن بر جنایات اسرائیل بر علیه مردم فلسطین نیست. همانطور که آزادی سیاسی در فرانسه و انگلیس نشان حکومت غیر استعماری فرانسه بر الجزایر و انگلیس بر هند و….نبود. در مقابل این شارلاتان آدم میماند چه بگوید. بهتر دیدم در این رابطه به جای جمله منصور حکمت از تراب حق شناس فاکتی بیاورم و از شارلانتانها بخواهم حالا فریاد بزنید :آی مردم تراب حق شناس گفته بود در اسرائیل آزادی سیاسی وجود دارد و دولتش دیکتاتوری نیست و…!
” فلسطینیها میتوانستند در زندان اعتصاب غذا کنند، این امکان وجود داشت که خبرنگار به آنجا رفته و با آنها مصاحبه کند. خانواده ها میرفتند و بست مینشتند….چرا چنین وضعی ممکن بود؟ مسلما نه اینکه اسرائیل برای فلسطینیها خیلی با صفا و دست و دل باز باشد، بلکه از آن جهت که این کشور در انظار عمومی و بین المللی محذوراتی دارد ، مناسبات و توازن قوایی که در اسرائیل وجود دارد باید آن را یک کشور ” دموکراتیک” نشان دهد. مگر یک یهودی که در فرانسه زندگی کرده میتواند به یک حکومت دیکتاتوری نقل مکان کرده و در آنجا زندگی کند؟! خیر! باید برایش ثابت شود که آنجا کشوری ” دموکراتیک” است. حتی یک آدم خیلی ساده و بی سوادی که در اروپا و آمریکا زندگی میکند، محال است به کشوری ” غیردموکراتیک” مهاجرت کند، چه برسد به ساخاروف و شخصیتهایی از نوع او. در اسرائیل باید حداقل آزادی بیان یا حداقل آزادی شکایتی موجود باشد. این است که عربها هم از این قضیه استفاده میکنند، حداقل در قانون، حداقل حکم اعدام وجود ندارد، هر چند که مردم را میکشند، آن هم با تیر در خیابان. با این تفاسیر ما چطور میتوانستیم در ایران، در زندان رژیم شاه اعتصاب غذایی ترتیب دهیم؟ بچه های زندانی به زور کوشش میکردند با قرص سمی یا سیانور خودکشی کنند که مبادا اطلاعی لو برود و ضربه گسترش یابد.” (تراب حق شناس، از فیضیه تا پیکار صفحه 525)
22 دسامبر 2022